در آخرین سالی كه مرحوم دری در قید حیات بود، یك شب از دهه محرم، جوانی از ایشان قبل از منبر سؤال می كند كه مراد از این شعر حافظ چیست؟
ایشان در فراز منبر، قضیه نهی آدم ابوالبشر علیه السلام از خوردن گندم، و داستان نان جوین خوردن امیرالمؤمنین صلوات الله علیه در تمام مدت درازای عمر را بیان می نماید و حتی این كه آن حضرت در تمام مدت عمر ابداً نان گندم نخورده و از نان جوین هم سیر نشدند
و سپس می گوید:
مراد از شیخ در این بیت حضرت آدم علی نبینا وآله و علیه السلام است كه وعده نخوردن از شجره گندم را در بهشت داد؛ ولی به آن عملنكرد و گندم را تناول فرمود و مراد از پیر مغان، حضرت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است كه در تمام مدت عمر نان گندم نخورد و وعده عدمتناول از شجره گندم را او ادا كرده و به اتمام رسانید. این مجموع تفسیر این بیت بودكه وی (مرحوم دری) بر سر منبر شرح داد و منبرش را خاتمه داد.
قبل از پایان سال، مرحوم دری فوت می كند و لهذا در سال بعد در همان شبی كه این جوان سؤال را از مرحوم دری می كند، وی را در خواب می بیند كه:
مرحوم دری به نزد او آمد و گفت: ای جوان! تو در سال قبل چنین شبی از من معنای این بیت را پرسیدی و من آن طور پاسخ گفتم. اما چون بدین عالم آمده ام، معنی آن طور دیگری برای من منكشف شده است:
مراد از شیخ حضرت ابراهیم علیه السلام و مراد از پیر مغان حضرت سیدالشهدا صلوات الله علیه است
و مراد از وعده، ذبح فرزند است كه حضرت ابراهیم علیه السلام بدان امر خداوند وعده ی وفا داد،
اما حقیقت وفا را حضرت اباعبدالله الحسین صلوات الله علیه،
در كربلا به ذبح فرزندش حضرت علی اكبر صلوات الله علیه انجام داد....