بوی غذای عروسی

( ای قراردهندۀ مودت میان دلها ) 

همه چیز تلخ شده حتی عروسی

همه چیز تیره شده حتی لباس عروس

چرا پسرا اونقدر مهربون نیستن

که وقتی اسم عروسی میاد دخترا قند تو دلشون آب بشه یادِ یه سوار اسب سفید بیفتن که میادو اونارو از تنهایی و غصه نجات میده

چرا دخترا اونقدر مهربون نیستن که وقتی اسم عروسی میاد پسرا یاد یه فرشتۀ مهربون بیفتن که با داشتنش از تنهایی و بی همزبونی نجات پیدا میکنن

چرا وقتی اسم عروسی میاد پدر و مادرا به جای اینکه شاد بشن و به فکر نوه دار شدن بیفتن تنشون میلرزه

تنشون میلرزه از اینکه دختر یا پسرشون قراره چی به سرش بیاد

پسره باید تا آخر عمر قسط مهریۀ زن اولشو بده

 دختره هم معلوم نیست شوهرش بتونه محبتش رو جلب کنه اذیتش نکنه تا دختره دوام بیاره و مشکلات زندگی رو تحمل کنه

دختر و پسر بیچاره تا وقتی مجردن خانواده و فامیل فراموششون کردن به محض اینکه اسم عروس یا داماد شدن میاد همه میشن دلسوز وپشتیبان

 بعدشم اونقدر دلسوزی و پشتیبانی میکنن تا از هم جداشون کنن

 عروس و داماد بیچاره هم باورشون میشه فکر میکنن عجب حامی های خوبی دارن بهتره برگردن پیش این حامی های مهربون

البته نمیدونم این حامی های مهربون تا قبل از عروسی این بیچاره ها کجا بودن؟

زندگی عروس ودومادا شده یه جولانگاه برای افرادی که می خوان خودشونو ثابت کنن و برای این خودخواهیشون تا آخرش میرن و پیوند مودتی رو که خدا بین دو نفر قرار داده قطع میکنن و هیچ وقت هم این آتیش کینه و نفرت در این افراد فروکش نمیکنه چرا؟

 ویقطعون ما امر الله به ان یوصل و یفسدون فی الارض (و قطع میکنند پیوندهایی را که خدا امر به وصلشان داده است بقره 27)

چرا ما که قرآن داریم باید اینطوری باشیم

به قرآن توجهی نداریم پس این آیه ها مال کیه؟ نه از این آیه ها میترسیم

نه به این آیه ها امید داریم نه اعتقاد نه عمل پس چه بهره ای از مسلمانی داریم؟

اولین و مهمترین دلیل طلاق در ایران دخالت بیجای خانواده هاست

با همه این احوال هنوز غذای عروسی عطر خوشی داره!