در عملیات بیت المقدس 2 در مائوت عراق به شهادت رسید. هنگامیکه او را آوردند یخ زده بود.
پسرم که شهید شد منزل ما تهران نو بود در خیابان شورا- کوچه ی سهراب
از صادق پرسیدند تو چه کسی را از همه بیشتر دوست داری؟
گفت: اول امام زمان، بعد نائب بر حقش امام خمینی حتی از پدر و مادرم بیشتر
امام قلب من است و مادر و پدرم چشم من
من بدون چشم می توانم زندگی کنم اما بدون قلب زنده نیستم.
روز شهادتش یک قطره اشک هم نریختم. هم محلی هایمان به من گفتند چرا گریه نمی کنید تا کمی سبک شوید؟ گفتم برای چه گریه کنم در حالیکه شاد هستم این بچه را خدا به من داده بود و خدا را شکر می کنم که در راه خودش و در راه امام حسین (ع) تقدیم شد. فرزند من هم فدایی علی اکبر امام حسین است. من شاد و راضی هستم.
