دربهار کودکی پری یافتم بر صفحه ی ضمیر گذاشتم . اما رویش نکرد.
درتابستان نوجوانی به پرنده ای دادم تالانه بسازد اما قبولش نکرد .
در پاییز جوانی به روی تخمی گذاشتم اما باد رهایش نکرد. در زمستان خردمندی با پرم همسفر شدم. به اقیانوس پرها رسیدم خویش را در آن غرق نمودم. زمانی به خویشتن خویش رسیدم . که پری ازبال سیمرغ هستی شده بودم. سلام بر ای ئیل سلام بر پر جبرائیل.