شهید حسین همدانی

 همراه  رفیقانی و من تاب ندارم

بی‌تابم و از غصهٔ این خواب ندارم

زین در نتوان رفت و در آن کو نتوان بود                       درمانده‌ام و چارهٔ این باب ندارم

     آزرده ز بخت بد خویشم نه ز احباب                         دارم گله ازخویش و ز احباب ندارم