پدر شهیدان (۴شهید) شاه حسینی به قرزندانش پیوست

پدر شهیدان شاه حسینی : 
سال 66 زمانی که مکه بودم بنیاد شهید 70 نفر جانباز را به من  سپردو گفت که مواظب اینها باش،هر جا که می رفتیم شعار می دادیم از ما فیلمبردای کردند وهر جای عربستان که رفتیم تو  فیلم عربها من شعار می دادم خلاصه رسیدیم دم مسجد جن صد تا  چوب تو سر من  زدند تمام  بدنم را له کردند دیدند که  چیزیم  نشد  با  باتوم  برقی به  جونم افتاد 3 تا باتوم  زدند  یکی تو مچ دستم زدند یکی تو کمرم و یکی هم  تو گردنم  زدند همین که تو  گردنم خورد فقط تونستم  بگم الله...با  سر به زمین  خوردم 4 ساعت بیهوش شدم. لودر آمده بود جنازه ها رو می انداختند توی کامیون.زنهای دزا شیب یک مادر شهید قاسمی بود من را که دیدند  گفتند که این  پدر  3 تا  شهید تو نیاوران است زنها  دور من را گرفتند و از من مواظبت کردند خلاصه جنازه من را ازش گرفتند به  زور منو  بلند  کردند ولی نمی تونستم بلند  بشوم یک طرفم لمس  بود، یکی از  دژخیمها  آمد با  پوتینش محکم به گردن من  زد. گفت پاشو دیگه.تا گفت پاشو دیگه این  عصب وا شد من  بلند  شدم. چند سال هم معالجه کردم و در جایی هم  بروز ندادم. 
 جانبازسال 66 بودم بچه هایم هم  پرونده ای ندارند دوبار سعید  زخمی شدند دوبار هم حسین  زخمی  شدند. 

پدر شهیدان در مصاحبه: حاضرم با هر کدام از شما کشتی بگیرم. او با صدای لرزان میگوید من 94 سال از عمرم گذشته و دیگه از پا افتادم. 

می‌گوید خدا لعنت کند آل سعود را که مرا به این روز انداخت و با صدای بلند فریاد میزند من خودم جانباز 70 درصدم به کی بگم؟؟. سال 66 که حجاج ما را در کنار خانه امن الهی به شهادت رساندند، ماموران آل سعود که تنها هم نبودند و چکمه پوشان استکبار هم همراهی‌شون می‌کردند من رو با خودرو زیر گرفتند و ماشینشون با همان وزن سنگین از روی کمر من رد شد . و از آن روز به بعد من رو گرفتار کرد، وگرنه من به این زودی ها از پا نمی افتادم.

حاج آقا شاه حسینی بعد از 31 سال از شهادت حسین، هنوز هم وقتی اسمش رو می‌بره چشمهایش پر از اشک می‌شود. او میگوید حسین من خیلی مظلوم بود توی بچه‌های من حسین یه چیز دیگه بود. با معرفت، مهربون، مردم دوست، با تقوا و هر چی بگم کم گفتم. وقتی می‌رفت نون بگیره برای همه همسایه‌ها می‌گرفت و در خانه اونها می‌داد، تهش هرچی بود برای خودمون می‌آورد.

ما هر دفعه که به ملاقات حاجی میریم از ما سراغ حسین رو میگیره. اون حسین رو از ما میخواد. میگه چرا پیکر حسین رو نیاوردید و بعد اشک هاش رو پاک میکنه. شهید حسین شاه حسینی در عملیات والفجر یک بعد از باز کردن معبر برای بچه های گردان حضرت علی اصغر علیه السلام به معراج رفت و جسم خاکیش رو نشون کسی نداد. سید ناصرحسینی در جواب سوال حاجی گفت: حاج آقا من در عملیات تفحص شهدا چندین بار مسیر معبر اون شب رو رفتم و منطقه رو کلی گشتم اما از پیکرحسین خبری نبود.