 | |
فرازهایی از وصیتنامهشهید سیدمرتضی آوینی
....................
سلامت تن زیباست،
اما پرنده‌ی
عشق،
تن را قفسی می‌بیند که در باغ نهاده باشند.
مگر نه آن‌که از پسر آدم، عهدی ازلی ستانده‌اند که
حسینرا
از سر خویش، بیشتر دوست داشته باشد.
و مگر نه آن‌که خانه تن، راه فرسودگی می‌پیماید
تا خانهروح، آباد شود.
و مگر اینعاشق بی‌قرار را
بر این سفینه سرگردان آسمانی،
برای ماندن درخواب و خور آفریده‌اند؟؟
و مگر از درون این خاک،
اگر نردبانی به آسمان نباشد،
جز کرم‌هایی فربه و تن‌پرور برمی‌آید.
ای شهید!
ای آن‌که بر کرانه‌ی ازلی و ابدی وجود بر نشسته‌ای،
دستی بر آر ........