پرهیزکاری
و تقوایی که ایشان داشتند خیلی برای
ما جالب بود . بعد از اینکه شهید شدند
چند نفر از دوستان طلبه به منزل ما آمدند و تعریف می کردند و می
گفتند چند ماه از
گرفتن شهریه می گذشت ایشان نمی رفتند بگیرند ماهی
شاید 300 تومن بود. می گفت می ترسم به اندازه
شهریه درس نخوانده باشم چون
سهم اقا امام زمان است. هر
کدام غذا
جداگانه درست میکردند و سید علی
اصلا غذا درست و
حسابی تدارک نمی دید آب را گرم می کرد داخلش زرد چوبه
میریخت نان تلیت
میکرد و می خورد، میگفتیم
چرا
اینقدر خودت را زجر می دهی برو شهریه ات را
بگیر.
جمعه ها در میدان قم که کارگران آنجا جمع می شدند با لباس کار می رفت و کارگری می کرد. زندگی خود را اینگونه می گذراند و نمی رفت شهریه اش را بگیرد.اینقدر مقید بود به مسئله درس و شهریه.
برادرشهیدطلبه سیدعلی کاظمی