بهشتی استوار چون کوه

            دشمن در چه فکری نیست                   ایران پر از بهشتی نیست

در جواب آنهایی که در روزگار وفور نعمت میگفتند:

                   دشمن در چه فکریه                           ایران پر از بهشتیه

این روزها  بیاد این جمله یکی از دوستان می افتم که میگفت: دشمن سریع فهمید که چه کسانی را باید از ما بگیرد و ما بعد از سه دهه هنوز نفهمیده ایم که چه کسانی را از ما گرفته اند شهید مظلوم آیت الله دکتر سید محمد حسینی بهشتی یادش بخیر آن روحانی مبارزی که آنقدر خوش درخشید و دلربایی کرد که من جوان نوزده ساله آنروز تا امروز که بیست و شش سال از شهادتش میگذرد یک لحظه اورا فراموش نمیکنم و همیشه تصویر او درخانه در دفتر کار و در آلبوم عکسم حرف اول را میزند ، بهشتی یک ملت بود و آه که با آن همه زیبایی و معرفت و دانایی و مدیریت چقدر مظلوم واقع شد به حدی که حضرت امام (ره) فرمودند:مظلومیت او از شهادتش مهمتر است .

یادمان باشد که شهادت شهید بهشتی و یارانش انقلاب سوم بود. انقلاب اول در 22 بهمن پیروز شد . انقلاب دوم پس از فتح لانه جاسوسی و متلاشی شدن گروه های سازش کار و لیبرال به وقوع پیوست و اما انقلاب سوم از هفتم تیر ماه سال۱۳۶۰ آغاز شد و تا شهادت شهیدان صیاد شیرازی و سید اسدالله لا جوردی ادامه یافت .

با شهادت شهید بهشتی و یارانش بود که منافقین رسوا شدند و هسته های اصلی آنها از هم پاشید ، دشمنان جمهوری اسلامی در آن روزهای خون و آتش توانسته بودند با شایعه پراکنی علیه شهید بهشتی و یارانش او را ترور شخصیت کنند و متاسفانه اکثریت مردم را نیز فریب داده بودند اما با شهادت مظلومانه او و یارانش نظر مردم برگشت و حتی فریب خوردگان قابل توجهی از منافقین که در داخل خانه های تیمی سازماندهی شده بودند تا به موقع علیه نظام اسلامی دست به صلاح ببرند متوجه ماهیت جنایت کارانه منافقین آمریکایی شدند و از راه و رسم این گروهگ التقاطی نسبتا ریشه دار انصراف دادند و آنچنان عرصه بر منافقین تنگ شد که از همان سال ۶۰ فرار را بر قرار ترجیح دادند وبه خارج گریختند این در حالی است که تا قبل از رو شدن دست این جنایتکاران مسعود رجوی رهبر سازمان سخنران پیش از خطبه های نماز جمعه میشد و یکی از ساختمانهای بزرگ شهر تهران واقع در پنجاه متر پایین تر از میدان حضرت ولی عصر(عج) « آن هم جنب سفارت صدام حسین ملعون » که متعلق به وزارت بازرگانی است به عنوان ستاد مرکزی آنها و تمامی دانشگاه های کشور پادگانهای نظامی میلیشیای فدایی مسعود جون بود . و اما دلیل من بر این ادعا چیست ؟ از شب وقوع انفجار و انتشار خبر آن من که مسئول یک پایگاه بسیج در شمال شهر تهران بودم با دریافت خبر آماده باش هر شب تا صبح با بسیجیان غیوری که امروز اکثر آنها به شهادت رسیده اند به گشت زنی مشغول بودیم و جالب اینکه تا یک هفته هر شب از داخل کوچه ها و خیابانها سلاح ها و تجهیزات و کتب و نوار ها و عکس های طرفداران منافقین را که حالا یا از روی ترس و یا از روی توبه به بیرون از خانه هایشان میریختند جمع آوری میکردیم ، فکرش را بکنید اگر اینها میخواستند در مقابل نظام بایستند چه خسارت های سنگین و جبران ناپذیری به ما تحمیل میشد اما خون شهدای مظلوم هفتم تیر چون سیلی آنها را ریشه کن ساخت واین بود انقلاب سوم .

اما کمی هم در مورد شهدای هفت تیر و حضورانبوه مردم در این تشییع با شکوه و انگشت شمار تاریخ انقلاب

مردمی که اکثرا هم دراثر بازار داغ شایعات آن روزها گه گاهی مرتکب غیبت شهید بهشتی و یارانش شده بودند پس از این فاجعه و آن پیام دردناکی که امام (ره) صادر کرده بود با نا راحتی مضاعف اشک میریختند و از درون میسوختند آنها به شعارهای غلط خود فکر میکردند که گه گاه از این و آن شنیده و داخل تاکسی ها و اتوبوس ها تکرار کرده بودند . شعارهایی مثل اینکه « بهشتی طالقانی رو تو کشتی » ویا اینکه « بهشتی ام ریش دارم ، سه تا خونه تجریش دارم ، تو مجلس خبرگان ... ».

حالا خدا حال این مردم شایعه پذیر را که بدون تحقیق میگفتند و می نوشتند گرفته بود حقیقت آن است آنها که از همه بیشتر غیبت کرده بودند از همه ناراحت تر بودند و بیشتر میگریستند و به نظر من آنهایی که در درگیریهای بین (بنی صدر) و شهید بهشتی با جان و دل از شهید بهشتی دفاع کرده بودند اگر چه اشک میریختند اما آن روز خوشحال بودند که حق بهشتی را ادا کرده و به دام دشمنان گرفتار نشده و رو سفید شده اند .

واما شعارهای آن روز مردم یک صدا فریاد میزدند « عزا عزاست امروز    روز عزاست امروز   بهشتی قهرمان    پیش خداست امروز » و یا اینکه  « بهشتی بهشتی    لایحه قصاص رو    با خون خود نوشتی » این سرود از همه زیبا تر بود « بهشتی بهشتی عزیز ما بود    میثم تمار زمان یار امام بود... » ویا این سرود  « امت ایران مردم نالان برای عرض تسلیت سوی جماران ...»

خوب است نسل جوان ما برای آنکه فریب دشمنان دیرینه خود را نخورد یک بار دیگر وقایع سال ۶۰ و۶۱ را با دقت مرور کند.

به آمریکا بگویید از ملت ایران عصبانی باش و از این عصبانیت بمیر.

شهید بهشتی