اصرارش براي رفتن عجيب بود. تمام کساني که با عليرضا کار مي کردند، از اين رفتار او تعجب کرده بودند. از آب که بيرون آمد ، گفت: بايد بروم تهران. حتي پافشاري رئيس عقيدتي سياسي نيروي دريايي ارتش براي تغيير تصميمش بي نتيجه بود.عليرضا مي خواست برود، تا با پدر و مادر و همسرش خداحافظي کند. عليرضا افشار، خبرنگار شبکه خبر آذرماه ۸۴ به همراه نيروي دريايي ارتش به بندرعباس رفته بود تا مانور عاشقان ولايت را گزارش کند اما خبرش را ناتمام رها کرد تا خودش خبرساز شود. پدر عليرضا بعد از گذشت سال ها از شهادت پسر، هنوز هم هنگام بازگو کردن خاطراتش بغض مي کند و مي گويد: عليرضا براي گزارش مانور عاشقان ولايت به بندر عباس رفته بود وقتي گزارش عملکرد زيردريايي هاي ارتش به پايان رسيد، قرار بود از بندرعباس همراه بقيه گروه براي گزارش مرحله دوم رزمايش عاشقان ولايت راهي چابهار شود، اما از گروه جدا شد تا براي خداحافظي به تهران بيايد. پدر شهيد افشار در حالي از شب آخرين پرواز پسرش مي گويد که در تمام اين مدت روز و شب براي زنده نگه داشتن نام پسر شهيد خود تلاش کرده است و حال بعد از گذشت ۵ سال درباره آن شب مي گويد: فرداي آن شبي که عليرضا مي خواست مي خواست به چابهار برود، تلويزيون تصاوير شهدا را پخش مي کرد و عليرضا از ديدن آن صحنه ها آرام آرام گريه مي کرد. او بارها به مادرش گفته بود، اي کاش من هم يکي از اين شهدا بودم. پدر شهيد افشار از روزهاي آخري مي گويد؛ روزهايي که خبرش را ناتمام گذاشت تا براي خداحافظي با خانواده اش به تهران بيايد: «گويا يک اراده قوي عليرضا را به تهران آورد. تا با پرواز ۱۳۰- c به چابهار برود. عليرضا هم مانند ديگر شهدا انتخاب شده بود.»فرماندهان ارتش عليرضا افشار را دوست داشتند و او را به دليل داشتن ديد نظامي اش از خود مي دانستند. ...شايد هيچ کس بيشتر از پدرش از او خاطره نداشته باشد.از روز تولدش در چهارم آذر سال ۵۳ که با تولد حضرت علي بن موسي الرضا (ع) هم زمان شد و پدر و مادر تصميم گرفتند او را به يمن تولد در اين روز عليرضا بنامند.او از ارادت عليرضا به امام حسين(ع) و هيئت داري اش مي گويد؛ به اين جا که مي رسد بغض امانش را مي برد و با گريه مي گويد: عليرضا شب هاي تاسوعا خرج مي داد و عقيده داشت، بايد غذا را با دست خودش براي عزاداران امام حسين(ع) بکشد.به دليل ارادت به حضرت اباعبدا...(ع) بود که بعد از شهادت ، وقتي جنازه اش را تحويل گرفتيم، تنها دست راستش که با آن غذا مي کشيد، سالم مانده بود.ما هم همان دستش را نشان مادرش داديم.صورتش از اشک پر شود. باز هم به گذشته ها مي رود. به دوران طفوليت پسرش و طبل زدن او در دسته هاي عزاداري. «هفت هشت سال بيشتر نداشت که با طبل کوچکي در دسته هاي عزاداري امام حسين(ع) طبل مي زد. الان هم هر سال تاسوعا و عاشورا طبلش را در دسته ها به صدا در مي آوريم، چون عليرضا از همان بچگي عاشق امام حسين(ع) بود».پدر شهيد افشار ياد ماجرايي مي افتد که در روزهاي سخت از دست دادن پسر، او را آرام کرده بود.پدر شهيد افشار هر پنج شنبه و جمعه بر سر مزار فرزند شهيدش مي رود. او از برخي ويژگي هاي خوب پسرش سخن مي گويد: عليرضا از غيبت کردن، بسيار بدش مي آمد هرگاه در خانواده فردي پشت سرکسي حرف مي زد، جلسه را ترک مي کرد.عليرضا افشار و گزارش هاي به يادماندني اش را هنوز مردم به ياد دارند. از گزارش شهداي کلکچال و نماز عيد فطر به امامت رهبر معظم انقلاب تا گزارش به يادماندني اش از آب هاي درياي عمان، گزارشي که در آن لباس غواصي بر تن کرده بود و مانور را به طور مستقيم از آب هاي درياي عمان براي مردم گزارش مي کرد. حجت الاسلام سيد حسن خميني، نوه حضرت امام خميني(ره) عليرضا افشار را به عنوان خبرنگار ويژه ستاد ارتحال امام خميني(ره) انتخاب کرده بود و هميشه بر حضور افشار در سالگرد ارتحال حضرت امام(ره) تاکيد داشت.پدر شهيد افشار يکي ديگر از خاطراتش را اين گونه بازگو مي کند: « از قول سردار رحيم صفوي شنيده بودم که هرکس با او عکس انداخته، به شهادت رسيده است. بعد از شهادت عليرضا وقتي سردار صفوي را در يک مراسم ديدم، خاطره اي از عليرضا برايم تعريف کرد و گفت: چند روز قبل از شهادت، شهيد افشار براي تهيه گزارشي آمده بود و بعد از اتمام کارش گفت: سردار مي خواهم با شما عکس داشته باشم. به او گفتم: مگر نمي داني هرکس با من عکس بيندازد، شهيد مي شود.عليرضا افشار با خوشحالي گفت: من هم مي خواهم با شما عکس بيندازم که شهيد بشوم» پدر شهيد افشار در اين سال ها روز و شب نداشته است و براي زنده نگه داشتن نام عليرضا از هيچ تلاشي دريغ نکرده است.«با اين که مي دانم شهدا زنده هستند و با ما زندگي مي کنند اما براي زنده نگه داشتن نامش مدرسه شهيد افشار، باشگاه وزنه برداري شهيد افشار، پايانه اتوبوس راني شهيد افشار و دارالقرآن شهيد افشار را تاسيس کرديم و اميدوارم با شروع کار موسسه فرهنگي ورزشي شهيد افشار ، اين موسسه بتواند ياد و خاطره عليرضا را زنده نگه دارد».