📜متن
👈(وَقَالَ(عليه السلام): فِي ذِكْرِ خَبَّابِ بْنِ الاَْرَتِّ: يَرْحَمُ اللَّهُ خَبَّابَ بْنَ الاَْرَتِّ، فَلَقَدْ أَسْلَمَ رَاغِباً، وَهَاجَرَ طَائِعاً، وَقَنِعَ بِالْكَفَافِ، وَرَضِىَ عَنِ اللَّهِ، وَعَاشَ مُجَاهِداً).
📝ترجمه
👈امام(عليه السلام) به هنگام ذكر نام «خباب بن ارت» فرمود: خدا رحمت كند خباب بن الارت را او از روى رغبت اسلام آورد و براى اطاعت خداوند هجرت كرد، به زندگى ساده قناعت نمود، از خدا خشنود و در تمام دوران عمرش مجاهد بود.
📖شرح
👈امام(عليه السلام) در اين گفتار پرمايه خود تعريف و تمجيدى از يكى از مجاهدان اسلام و مسلمانان راستين به نام «خبّاب بن الارتّ» دارد، اوصافى كه مى تواند براى همه الگو باشد و از آن پند و اندرز گيرند. خباب در تمام عمر مجاهد بود; در مكه جهادى آميخته با شكنجه داشت. مشركان آتش افروختند، او را به پشت بر آتش خواباندند به گونه اى كه قسمت زيادى از پشت او سوخت; ولى هرگز از اسلام باز نگشت. در دوران مدينه كه دوران جهادهاى سخت و سنگين اسلامى بود در تمام ميدان هاى نبرد حضور داشت و مى جنگيد
📃قرآن کریم
👈قرآن مجيد درباره گروهى از مؤمنان راستين مى فرمايد: «(رَضِىَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْه); هم خدا از آنها راضى بود و هم آنها از خدا» و درباره صاحبان نفس مطمئنه مى فرمايد: «(راضِيَةً مَرْضِيَّةً); هم آنها از خدا خشنود بودند و هم خدا از آنها خشنود».
