نامه ای از شهید محمدجواد تاجیک به دوست و همرزمش در دوران دفاع مقدس
بسمه تعالي
سلام عليكم سلام برجويندگان دانش و تمامي آنان كه در سنگر تحصيل علم در راه رسيدن به خودكفايي و كشوري كه علم و دانش و تقوي در آن در مرحله بالا باشد مي‌كوشند.
مجيد جان سلام چون ورق كوچك است من هم صحبت را كم مي‌كنم و فقط همان را به تو مي‌گويم كه در لحظه خداحافظي گفتم مي‌دانم كه راهت را شناخته‌اي پس پيش به سوي هدفت به محمود و امير جوزي و محمد و تمامي بچه‌هاي مسجد و مدرسه سلام برسان به مادرم سر بزن و به تمامي معلمان حاتمي زرنده گرايي خوانساري شماره يك و دو و مديرمان كه اسمش يادم نيست سلام برسان و بگو كه من به ياد همه مي‌باشم. اين نامه را به معلمان و محمود و امير نشان بده اسراف نكنيد و در راه خدا بگوييد و شعارتان جنگ جنگ تا پيروزي.
مجيدجان چون آدرس من مشخص نيست نامه برايم ننويس
و انشاءالله به زودي يك قله به نام زله زرد است كه اگر فتح شود من مي‌آيم تهران
و به همه سلام برسان مخصوصاً محمود و امير و
به مادرم هم سر بزن